De Pop-art beweging - waarom houden we nog steeds van die posters

De Pop-Art beweging - waarom houden we nog steeds van die posters

Pop-Art of Popular Art wordt doorgaans gekenmerkt door haar imago van consumentisme en populaire cultuur. Deze stijl is populair in vele naties vanwege haar gewaagde, eenvoudige en levendige kleurenpaletjes. Pop art is interessant om naar te kijken omdat het de nadruk legt op de zoektocht naar het trauma van de ziel, wat uitgedrukt wordt in de wereld van reclame, cartoons en populaire beelden.

Het historische perspectief van Pop Art

Een groep artiesten in Londen begon in 1952 bijeenkomsten te houden om diverse onderwerpen in de kunst te bespreken. Deze groep noemde zichzelf de Independent Group, met o.a. Richard Hamilton, Eduardo Paolozzi, Alison en Peter Smithson, Lawrence Alloway en Reyner Banham. Tijdens hun reguliere ontmoetingen besproken ze onderwerpen als de plaats van de massacultuur in de kunst, het gevonden object en wetenschap en technologie. In deze periode was Groot-Brittannië nog steeds aan het herstellen van de Tweede Wereldoorlog en de meeste mensen aarzelden toen nog steeds om de populaire cultuur van de Amerikanen te accepteren. Eén ding was zeker, de Britten waren erg enthousiast over de belofte van de popcultuur in de toekomst. Wat betreft beeldwerk ging de discussie over science fiction, films, stripboeken, auto ontwerpen en zelfs rock & roll muziek.

Men was er sterk van overtuigd dat door diverse bekende personen aan de term "Pop Art" werd bijgedragen, zoals Lawrence Alloway, Alison en Peter Smithson en Richard Hamilton. Daarnaast werd het woord "Pop" voor het eerst waargenomen in een kunstwerk van Paolozzi in zijn collage getiteld "I Was a Rich Man's Plaything (1947). Het kunstwerk bevat een pin-up-meisje, een Coca Cola-logo, een kersentaart, een gevechtsvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog en een pistool waaruit het woord "POP" schoot, vastgehouden door een man.

Midden jaren 1950 wordt in de Verenigde Staten de kunstgemeenschap verrast door verschillende kunstenaars die hun eigen beweging beginnen, zoals Neo-Dada, Funk Art, Lettrism, Beat Art, Polymaterialisme. De meeste daarvan namen in hun kunstwerken artikelen van massacultuur op. Ze wilden dat hun kunst zich meer zou concentreren op insluitsels i.p.v. op traditie. Als zodanig maakten zij gebruik van wat kan worden beschouwd als niet-kunstmateriaal, van herkenbare items die de populaire cultuur van de periode uitdrukten. Kunstenaars zoals Robert Rauschenberg, Ray Johnson en Jasper Johns maakten geschiedenis met hun impact op de New York-kunstscène. Deze doorbraak in de kunst in de Verenigde Staten werd verder aangewakkerd door de opkomst van eerdere bewegingen zoals Dada en Surrealisme. De kunst richtte zich vervolgens op de realiteit van het hedendaagse Amerika.

In de vroege jaren 1960 werden bepaalde artiesten populair tijdens verschillende tentoonstellingen in New York en Los Angeles. Sommigen van hen maakten gebruik van printing om hun kunst te creëren in plaats van de traditionele kunstschildermethoden. De populariteit van popkunst verspreidde zich breed door de Verenigde Staten wat tegelijkertijd gepaard ging met de groei van de economie en de vooruitgang in wetenschap en technologie en hedendaagse muziek.

Hier zijn een aantal Pop-Art werken en hun beroemde artiesten:

1. Ik was een Rich Man's Plaything (1947) - Eduardo Luigi Paolozzi

2. Bed (1955) – Robert Rauschenberg

3. President Elect (1960) – James Rosenquist

4. Mr. Bellamy (1961) – Roy Lichtenstein

5. Large Trademark with Eight Spotlights (1961) – Ed Ruscha

6. Marilyn Monroe (1962) – Andy Warhol

7. Floor Cake (1962) – Claes Oldenburg

8. Field Painting (1963) – Jasper Johns

9. Love (1964) – Robert Indiana

10. De Diner (1964) - George Segal

Onvoorwaardelijke liefde voor Pop Art design posters

Veel mensen houden van Pop Art posters in hun kamers en de reden daarvoor varieert van persoon tot persoon. Pop Art designs zijn anders en de kleuren zijn heel apart. Er worden sterke sprekende kleuren voor gebuikt om het dynamische ontwerp van de kunstvorm te versterken. De kunstenaars nemen alledaagse voorwerpen als inspiratiebron voor hun werk. Zelfs mensen die niet zo van kunst houden zijn soms verbaast over de creatieve en innovatieve ideeën van Pop Art kunstenaars. Pop Art brengt nieuwe ideeën en technieken hoe je jezelf kunt uitdrukken met kunst. Met als voorbeeld zo iets simpels als b.v. een fles of een blikje of champignons verandert de kunstenaar eenvoudige dingen in iets prachtigs. Hoe zou u het vinden om een afbeelding van Marilyn Monroe die een fles water vasthoudt boven uw bedje te hebben hangen? Of een afbeelding van een oude Pepsi Cola poster in uw kantoortje of mini-bibliotheek? Voor veel mensen zijn dit soort afbeeldingen tijdloos en moeten worden gekoesterd omdat ze deel uitmaken van de geschiedenis en ontwikkeling van deze kunst. We leven nu in de 21e eeuw en nog steeds komen we Pop Art tegen in huizen en instituten. De liefde voor Pop Art is eindeloos, vooral voor de mensen die deze kunst kunnen waarderen en honderd procent accepteren.